Cantone a s'antiga
di Angelo Porcheddu

Custos versos chi t'iscrio
cun sa pinna de su coro
giughen in s'anima insoro
sos sentidos chi t'imbio:
innidos che cando fio
in sa 'irde edade amena
sutta s'aera serena
chinta cun rajos de oro.

E si che sun como addae
sos fioridos beranos,
sempre tu 'est ch'has in manos
de sos sensos dogni giae
ch'a dogn'ora, dultze o grae,
sa gianna 'e coro m'abberis
e disizos presoneris
bogas a bolos galanos.

Tue ses sa luna nida
chi sas nottes rendes giaras,
e mi ghias e m'amparas
in sas umbras de sa vida
ca luminosa e dechìda
mi das lughe a sas bideas
cando sa manu mi leas
cun amore, a risu in laras.

Custa cantone a s'antiga
chi cumponzo cun amore,
est un'innidu fiore
brotad'in s'anim'aprìga,
e de me, in dogni riga,
una fitta ti nd'offerzo
ca su bene chi ti cherzo
det lassare eterna istiga.

Ses sa limpida funtana
chi mi dat amore a bier,
sintzera pront'a m'afier
a su pettus fittiana
e che fada soberana,
dispensadora segreta,
m'has bestidu de poeta,
custos versos, pro t'iscrier.

Tue cun granzeos mannos
e cun carignos licchittos,
appagadu m'has appittos
guasi pro chimbant'annos,
e t'auguro chena dannos
lompas de sos chentu a chima
pro rezzire de istima
ateros mios iscrittos.

3° Premio ex-aequo al Premio Letterario "Gurili Vetus" di Padria 2010