Cantan sos annos
di Tonino Fancelo

Cando sa notte cantan filumenas
frinas isortas paren chi passizen
ispicas frorin a lumes d’isteddos
in custa mente‘alu sos cherveddos
paret chi donzi iscutta si nd’abizen
cand’a su tempus li riden sas penas.

E mudu paret donzi curre‘e riu
in custa notte chi curren sas oras
e intendo sos sirvones chi pedinde
acchirran pispinnidos e tuinde
in sos ventos chi sulan a disoras
in s’iscurore chi paret cumpriu.

A lampaluche toco sa tiria
chi mi porrit calores de su eranu
e mancu unu disitzu sa chimera
mi porrit in sas chimas de s’aera
chi paset in sa gobba‘e su profanu
e su chi cherzo lu disitzo e bia.

Solu marzane s’intendet narande
tirrian sas feras in sos rudes zassos
in sos nuraghes sa vida carfia
bocat sa muffa in sa preda natia
dae s’orizonte sos anticos passos
a passu lentu mi paren torrande.

Nuscos arestes de neulache‘e monte
in custu tempus frorin sos beranos
ma custa mente chi paret dolente
irfrunzat galu sentidu a sa zente
e allatat galu luche sos manzanos
intro su nidu chi jugo de fronte.

Oje t’istringo sentidu chin forza
tesso sa tramma che vaidanu‘e terra
e ca non pesso lasso s’amargura
in sos predarios de umana paura
galu gherrande che sordadu in gherra
a custos annos li toddo s’iscorza.

Appo sinnadu s’anima in s’ostinu
e chin su coro chi jungo sa mente
prendo sa fide b’ennia dae oriente
ch’illanpitzat che sole su camminu.

Terzo al Premio Pattada 2012