Cando fia piseddu.

Cando fia piseddu,
in sos trainos
falaiana undas de ispera,
trazende fruas bildes
de olias antigas.
Abas limpias, pasidas,
ue lestru ’eniat frantu
ogni raru abunzu.

Cando fia piseddu,
in sas galas ponimis frunzas de laru,
e ratos de calarighe,
poi ispantados intendimis sonos
de una limba amiga,
custa.

Cando fia piseddu,
tenia solu frades,
padronos in sa matessi terra,
una terra antiga,
sa nostra.

Cando fia piseddu,
apo connotu zente
cun sas manos fortes, agalladas,
prontos a las isterrere…
cun fide.

Como mi palzo in terra anzena,
ca m’ an luadu
fintzas s’abba in sos rios,
e no tenzo frades
chi sian padronos,
puite sun torrados antigos furisteris,
a pretender fintzas sas pedras,
chi tando s’aìan lassadu.

Franco Piga (Romana ‘SS’)
frealzu 2006