Cando comintzat sa vida.

Cun totu e cun s’ignotu gia gherrende
naschet a sa vida ogni criadura,
chi diliga e minuda a sa figura,
cun cadreddos e manos bentulende,
pianghet, ca famida est dimandende
cunsolu e nutrimentu cun calura.

Sos bratzos de sa mama cun amore
la chinghen e, porrinde sa mamidda,
chi gia mustrat de lizos un’istidda,
lassat chi vida suat e dulcore
asciutendeli su primu suore
ch’in fronte lughet che un’ischintidda.

E cando assussegàda si cuntentat,
cun sos ojos tancados sorriende,
sos punzitos aberit, e nuschende,
como leat coragiu e ardimentat:
cun unu rutigheddu si presentat,
e si drommit, luego sonniende.

Bolat in chelos innidos e netos,
in su mundu ch’ancora l’apartenet
e chi arcanu s’incognitu muntenet
e de sa vida totu sos segretos,
ue non b’at poderes e ne pretos,
ma solu paghe cun bisos cuntenet.

E su bratzolu lenu bantzighende
lu giogat cussu coro chentza neu,
chi ancora palpidende in manu ’e Deu
a sa vida, innotzente s’est mustrende,
cun su tempus, chi mudu est gia contende
oras de lughe, sonnu e de recreu.

Franco Piga (Romana ‘SS’)
lampadas 2006