Cale bramas............
de Antonio Sannia

Dae cudda funtana unu trainu,
finas a sa carrela nd'est caladu,
a boghe lena, abellu nos at nadu,
chi b'at, in s'ighinadu, atteru amore.
Duos piseddos, bellos che fiore,
paris sa vida an postu in su caminu.

De su trainu cuss'abba liera,
'attit novas d' amore ch'est cuadu,
e de su primu 'asu chi furadu,
'ogadu nd'at a campu sos disizos,
chena perunu contu 'e sos fastizos,
chi dat s'amare in diversa manera.

Caldas che-i su sole e mesudie,
s'atzenden sas isperas de su coro,
po dare amparu a cussu amore insoro,
amore naschidu in sas camineras,
de modos fines e raras maneras,
dae fora, però, frittu che nie.

Pilos de oro, d'edera froridos,
sentidos raros, de profundu affettu,
coros e mentes chi sun in s'isettu,
a manu tenta de poder 'essire,
a tottus narrer e fagher ischire,
cal'est s'amore chi los at unidos.

In d'unu pabarile sun naschìdos,
custos bellos fiores profumados,
de 'onzi petalu si sun adornados,
ma non tenene calighe a retzire,
ateru semene e poder sighire,
sa vida chi naschinde los at bidos.

Ma de sa vida cales sun sas tramas,
chi devimos in su telarzu ordire,
a bortas chena poder mancu ischire,
s' in su sinu intendimos veru amore,
oppuru si nos dat solu dolore,
sue de ponner bundu a certas bramas.

Si sa natura su sentidu at dadu,
est po tenner costante affettu e gosu,
e po chi b'epat amore dicciosu,
in chie, dae coro, at sempre amadu.

Seconda classificata Cuncursu de Poesia in Limba Sarda "Matteo Cossu" - Budoni 2012