Ca ti tenzo in su coro
di Domenico Angelo Fadda

Si mi ponzo a cantare
ca ti tenzo in su coro
rimas dendedi ‘e oro
istamus sempre umpare.

Non do rimas a s’accua
ma lieras che s'aera,
no est bisu o chimera
ma a sa belles’attua:
ca in presentzia tua
si proo gosu a cantare
non chelz’in dolor‘istare
ca tenz’in coro allegria
m’as affacca in cumpagnia
si mi ponzo a cantare.

E dare podes a mie
un’iscuta de ispera
cun nd'una ‘oghe lezera
cantamilas ogni die
ca pensan solu a tie.
Liga a mie su destinu
tue chi as de divinu
ca ses fiore ‘e s'eranu
ermosura ap’in manu
ca ti tenzo in su coro.

Cun su semene ‘e sa vida
mi ses siendas porrende
e cun prellas ghia dende
chi 'e gosu t'an bestida.
Una rosa est fiorida
in domo e in su sinu
chi t’ilgiarit caminu,
nd’as da-e su sole bantu
finas s'umbra nd'at incantu,
rimas dendedi de oro.

No est su cantu ‘e dolore
chi a penas dat cunsolu
cun megus lea su ‘olu
a su nidu ‘e s’amore
ca cun tegus at valore,
non mi fetas isetare
in festa sempre istare
cantende apassionadu
finas tue mi l'as nadu
istamus sempre umpare.

“Premio Speciale Per i poeti del Meilogu” Premio Seunis–Thiesi 2009 XV EDIZIONE