Bisende Sardigna Noa
de Stefano Arru

Daghi su tema d’ocann’ap’intesu
che lampu acheradu a memoria
si m’est unu Grande ch’in s’istoria
est intradu nende a cor’inchesu:
“Ap’unu sonniu...” chi vida l’at presu,
dada fintzas a lomper a sa gloria!

Martin Luther King fut giamadu:
che Cristos Re una revolutzione,
da’ intragnas cun forte passione,
de paghe e de amore nd’at bogadu.
Custu, non l’at ebbia sonniadu,
ma nd’at fatu dissignu e cantone.

In custa terra mia allogada
cussu sonniu inferchire cheria
pro ch’ispera, isetu ’e mezoria
benzant promissa bera abberàda:
chi sa natzione sarda istimàda
ponzet a sos de Roma marrania!

Biso chi sos sardos siant che pare
a sos omines totu de su mundu,
a manu tenta fetant ballu tundu
e che frades s’istiment tot’umpare,
Sos disterrados ode potant torrare
a fagher Sardigna noa dae fundu.

Biso chi sas vinditas totu cantas
alu sensent pro semper in totue
pro non bider familias fue fue,
isperdidas, de dolore afrantas.
Bider cheria d’acotu sardas mantas
subr’a medas criaduras sue sue.

Biso chi de montes e marinas
sos fizos de Amsicora fieros
torrent a esser sos padrones beros,
che frade unidos retzinde istrinas
de giustiscia ’alanzàda; chi sas frinas
de paghe ninnent indeorados seros.

“Ap’unu sonniu...”: chi sos nostros fizos
potant gosare lieros amores
in tancas sardas prenas de laores
totu cumprinde sos bonos disizos,
dignos nos potant mirare in chizos
sende bènnidos ìnnidos Signores!

Menzione al Premio Logudoro - Ozieri 2011