Cantones de pache e d’amore (Bae luna)
di Franceschino Satta

Istanotte bid’happo in su sonnu
su chelu lucente
de bramas d’affettu comente
sa luche ’e su coro.
Bid’happo pizzinnos
jocande in guruttos
e in prattas de sole.
E a zaja, in sa janna,
a murmuttu, filande
iscarpittas de lana.
E a mama, galana, cosinde
corittos, chin filos de brama.
Bid’happo pasteras, funtanas,
puzones a pore,
in ramos de mendula in frore;
e isposas cantande in su ribu.
(Bae luna
allughemi sa bida.
Bae luna
allughemi su coro;
diat esser bellu, luna ,
inoche a morrer goi )
Bid’happo bezzeddos
in foras, contande
de cando, pizzinnos a zarra,
andaban a mura
in fattu ’e sos rubos
paschende in campura
cabaddos e zubos
e sonnios de gloria.
Bid’ happo –l’ammento a memoria –
su mundu pizzinnu, serenu, tranchillu.
Prenande sa brocca
de s’abba colada,
bid’happo cumpanzos corales
chi commo non sunu.
Bid’ happo,
ghirande, a s’intrighinu, a babbu
in artu in su carru,
tra seghedes d’oro,
de bassamu tintu,sa cara
luchente ’e sudore
alligru e serenu,
cantande a murmuttu
cantones de pache e d’amore.
(Bae luna…
Mama nostra de sos chelos
amparade nos in terra.
Commo e sempre goi.)

Nota: I versi tra parentesi sono di Piero Marras