Autobiografia
de Giommaria Pulina

S'ottantabattor milli e ottighentos
su battòrdighi de settembre a nomen tentu
in Piaghe sa nàschida apo tentu
de sa vida sos primos fundamentos.

A sos ses annos andesi a iscola,
ma cand'appena in sa segunda fia,
pro isfortuna est morta mamma mia,
sende sos annos in sa menzus vola.

Mort'issa no sighesi a bi andare
e m'an indiritzadu a su trabagliu;
sos mannos an cummissu un'isbagliu,
però como est invanu a bi pensare.

Apo proadu a fagher su pastore
però fit su tribagliu troppu duru;
tando mi so fattu mastru 'e muru,
sempr'apo tribagliadu cun onore.

A vint'ottannos mi so cojadu
lèndemi una pitzinna a cumpagnia;
tres annos cun issa appena fia,
benit sa gherra e m'an richiamadu.

Issa est restada pro rejone sola,
totta sa cosa pretziosa la noto;
su millenoighentos degheotto
est morta de sa peste ispagnola.

Duos fizos m'at dèvidu lassare
sentza mama lassados a s'iscuru.
Mi còjuo a nou est morta cussa puru,
tando nd'aia ses a guvernare.

Daghi sa morte vile e traitora
m'at aggredidu umpare a sa fortuna,
muzere mi nde lesit un'atter'una
e cun custa vivende so ancora.

Poi, de lottas e penas amaras,
su deghennoe m'ana cungedadu.
Appena in libertade so istadu,
tando mi desi a cantar'a sas garas.

Già passada ch'est totta s'edade
a ottantachimbannos arrivadu,
a sos sessanta m'an pensionadu,
pensione de antzianidade.

Apo trèighi fizos allevadu,
tres sunu mortos, degh'ios ancora;
unu est in Piaghe e unu fora,
custos de maresciallu ana su gradu.

Sun tottu cojuados veramente
viven in dom'issoro in santa paghe
otto an residèntzia in Piaghe
duos cojuados in su continente.

Apo lassadu ogni carriera
mi ch'ando a unu bicculu de giardinu,
mi leo su pane, casu e su inu
e mi nde torro a domo a part'e sera.

Ecco totta s'intera vida mia
comente ch'est passada azis intesu,
deo so su poeta piaghesu
nominadu: Pulina Giommaria.