Arregodus pintaus
de Vincenzo Piu

Insor’e bidda, a-facc’e su stradoni
po pasiu - mi cumbidat sa funtana -
aumbrada de mattas de olioni -
acantu nd’assaboru s’àiri sana,
nd’ascurtu crocolendi su cannoni
e parit chi mi torrit cudda gana,
che candu cust-alligra vena frida
m-iat obertu is ogus - a sa vida.

Torru e ciccu asseliu - po druciori
ca mi passat figuras in memoria,
mentris sa luna mi prestat lugori
candu s’incrarat in mont’e ‘Ittoria,
nd’illuminat quadrus de istoria
cun tottu is coloris de s’amori;
chi sa diletta ‘sposa innamorada
de custa vida tottu mi pintada.

Beniat a su tramontu indorau
bettendumi su nuscu de unu frori
e de druciuras - fui cumbidau...
cun cariziosas manus de ardori,
mi pinzellàt su celu de amori
in orizzontis de ambra pintau,
ch-in su tramontu ciccu e suspiru
pinturas de sa vida — scétti ammiru.

Funtana frisca - pinta de allegria
cun s’ aqua chi purificat peccaus –
de giogus de amori - cunsumaus
cun passioni - alluta de armonia,
amostat is segretus cosa mia
e ‘scobiat arregodus figuraus,
in custu pensamentu paxiosu
su coru mollit druci e marigosu.

A sa funtana torru fidelmenti
sighendi cuddu ‘isu acrar’e monti –
s’immagini sua biu a s’orizzonti
alligra che una pasca sorridenti...
candu sidia che frori - in sa fonti
si consolat su coru e-i sa menti,
in bisu benit sempri - gioiosa
e mi carignat torra amantiosa.

Sezione Poesia d’amore Villanovatulo 2012