Areste criadura
de Franco Piga

Ateras penas Musa non mi dias
ne pensamentos, ne tristas peleas,
dami prendas chi tochen sas bideas
chi de vida faedden ca sun bias,
brivas de falsidades, ingannias
e sigan de s’amore sas mareas.

Cun tegus mi cheria a manu tenta
isfozende fiores, dies galanas,
poesias, peraulas brullanas,
chelu e terra pro frisca isterrimenta,
sa luna pro ‘estire e pannimenta
in friscuras de rios e funtanas.

Non ti fetas areste Criadura
ma cuntzedi dulcuras e fiorizos,
non s’allizen in fritos ispassizos
ue sole non biden ne campura.
Puite tanta bellesa, ermosura,
si cun ispinas sestas sos orizos.

Oh! Musa, si non tue, nara a chie
cunsigno custu coro istracu meu,
tue nd’ides sa pena e ogni anneu
chi sa paghe mi furan ogni die,
cun fide l’apo postu in manu a tie
ca non l’at consoladu mancu Deu.

Mustramu caminos de consolu
chi bi lompa cun sos passos mios,
e connosca beranos e istios
ue senset sa pena, s’oriolu.
De paghe vera, nessi unu chizolu
che cussu de sos annos primadios.