Antiga costumantzia
de Franco Piga

Cant’est mudadu s’umanu
pensare e ogni valore,
si pagu si ’alet s’onore
o un’atrinta de manu,
su tratare paesanu
chi totu nos at distintu,
como ismarridu e custrintu
in pojos de disamore.

Cantu currere debadas
in caminos chentza paghe,
sighinde su faghe-faghe
de leges isfidiadas,
chi de caras achizadas
nd’an pienu sas carrelas,
e b’at solu lamentelas
in su vanu piulaghe.

E paret isvanessidu
cant’aìmis in s’isetu,
cand’ancora su rispetu
lu tenimis infeltzidu,
cun s’idea e cun sentidu
de s’antiga costumantzia:
Cun s’onestade, in sustantzia,
primu ancora ’e su profetu.

Cantu dolet s’andamentu
ch’alimentat malumore,
aumbrende s’’enidore
in chirca ’e irrichimentu,
istudende sentimentu
e dissignos de morale,
chi mudat ogni ideale
de onestade e amore.

14 de santuaine 2015