Amigu poeta
de Sebastiano Mario Fiori

Cando ses chin issa,
su mund’intreu cheres abbratzare,
bolas lepiu subra anneos e peleas,
de custa vida chircas semper sa bellesa,
sont versos dilicados
ch’isparghent durche teneresa.
Che intregad’a s’incantu,
la chircas donzi die
e cando l’agattas,
chin s’anima, su coro,
tando ses tottu pro issa,
amada poesia.
Sas paraulas,
che granos in s’ispiga,
tottu ben’isseperadas,
mastru de rimas, armunia,
tue cantas sa paghe,
sutta unu chel’isteddadu.
Non cheres
chi ti grament poeta,
ma it’est pro te sa poesia ?
Sol’un’appentu,
o mama, amiga, isposa,
in su caminu, fidele cumpantza ?
Donzi versu tou,
lughe, ispantu,
libertade, finzas tzogu,
chena lacanas,
ca est donu divinu
cussa poesia.


Menzione d’onore al Premio di poesia sarda “Armando Pira” di Nuoro (VI Edizione 2019)