Amada Poesia
di Giuseppe Concas

Amada poesia ses sa mama
sentimentale in su ghi tratasa
zenerosa festosa ue ti agatasa
non solu in su sardu panorama
ma in sas iscolas tenes fama
de ‘onzi cultura nde allatasa
possedisi naturale una vena
pius nde dasa pius sa tita prena.

E chissà dae cantos ses chircada
ma doverosa rispondese a totu
e de su coro s’intende su motu
ue abitasa in donzi contrada
benis de ‘onzi zenere cantada
solistas e gruposo a fiotu
su festante allegru ista seguru
cuncordoso e tenores puru.

Presente in’orasa ‘e tristura
a su dolu s’azudu non negasa
cun sa rimada disinvoltura
li das corazu e bil’ispiegasa
ho poesia cun frases allegrasa
meighina est sa segunda cura
ca tenese unu donu naturale
talentu e pro s’ateru morale.

Sentida dae s’intragna essis pulida
e bolas lestra che-i sa fantasia
fina sa mama santa concepida
a su fizu sa vergine Maria
lu caretzada li cantada s’anninia
in poesia drommi coro ‘e vida
ca tue s’ispiritu rifornisi
e-i sa carena ischidasa e dromisi.

Ho poesia sarda tanta istima
ti dat sa zente sa percentuale
asa unu interrutore in sa centrale
de iscatu t’isvilupa sa rima
e un’atera antenna asa in chima
dasa in s’isola nostra visuale
amada e cun totu zenerosa
che luna e-i su sole luminosa.

Bolotana, 03-01-2011