|  Fus 
            pastoreddu de bisos pienu,naschidu in bratzos de sa poesia
 chi donu t’at fatu ’e sa melodia
 faghindedi connoscher in Sardigna
 e cun s’iscritu tou ses s’insigna,
 pro chi su sardu non l’est alienu.
 Naschidu ses suta una bona 
            istellatantu ch’at avveradu onzi disizu,
 fintzas a cantu bidu as unu lizu
 e tando cambiada t’est sa vida
 passada chentza perdere un’essida,
 e de su coro t’est sa sentinella.
 Onzi poete iscritu at de 
            s’amoree mancu Tue l’as lassadu a banda
 tantu chi ti ses fatu sa dimanda:
 ite m’at fatu meritare a Tie
 chi m’iscaldias in notes de nie?
 Amenta chi non fus solu pastore!
 Omine dechidu e de cumpagnia,as cantadu in sas festas paesanas
 intonaias otavas brullanas,
 passende poi a su duru duru
 pro sos nebodes tuos de siguru,
 fininde sa serada in anninnia.
 Iscries de calesisiat cosa,da’ sos pastores ch’ istan in campagna,
 a sa vida chi fut una cuccagna
 ma chi oe non tenet prus valore
 e at perdidu puru su colore,
 pro diventare prus che neulosa.
 Su modu ch’as de 
            iscrier apo apresue nde amiro sa rima universale
 chi non si frimat a su personale
 ma toccat temas pro su mundu totu,
 e non morigas intro de su botu
 ca est ora ‘e cambiare, as cumpresu.
 Iscusa tantu si mi so’ 
            permissa,s’altesa certu no est sa matessi
 ma in sestinas mi bi provo nessi
 a onorare cust’omine ‘e judu
 chi non mi neghet mai su saludu,
 manteninde da’ como sa promissa.
 Recensione della Giuria:
 Con questa poesia l'autrice esprime parole di stima e ammirazione 
            per un suo amico poeta che, grazie al suo talento, ha raggiunto un 
            buon livello di notorietà.
 La poesia è chiaramente composta sull'onda di sincera ispirazione 
            ed è permeata da un'aura di buoni sentimenti e di delicato 
            lirismo.
  Terzo 
            Premio Concorso Campidanu (Selargius) 14/4/2015. 
 |