A Toni Enne (Pro sos chimbant’annos de matrimoniu)
di Salvatore Enne

Su milli e noighentos trintatrese
dae s’intranna ‘e Mama ses naschidu,
e in domo sa prima lughe às bidu
si no’ irballo prima die mese;
poi creschinde ti fis’affortidu
chi finas tue, omine ti crese,
però essende de su mes’ ‘e martu
non ses pottidu lomper trop’inartu.

Da cando zovaneddu ‘e prim’essida
nde fis cuntentu ‘e ti ponner in vista,
traballare devias totta chida,
pro àer de su pane sa provvista,
ca tando fit diffitzile sa vida,
chi tott’àimis sa pessone pista,
de sos isforzos, sas duras peleas
gherrende cun sas duras roccas feas.

Creschinde ti ses bene ispuligadu,
finz’in mesu ‘e peleas e suore,
t’às carchi ‘este ‘ona comporadu,
e ti ses postu de bellu colore;
e t’às una pitzinna seberadu,
cun fide vera e sintzeru amore;
li pedisi sa manu e za ti la dada
pro tottaganta vid’assegurada.

Dae cando sa manu t’àiat dadu
sa tua amada e profumada rosa,
tue ti ses in tottu cambiadu
ca nott’e die pensas‘a s’isposa;
m’ammento finas chi fis’emigradu
e da inie iscries a donosa
nande sos documentos ti prepara
ca isposamos sienda mia cara.

Appena sa littera àt retzidu
Chicca, pro cussa tua richiesta,
troppu cuntenta t’àt acussentidu
de la leare tue a manu dresta,
e àzis sa die istabilidu
cun sos parentes de faghes sa festa
de Santu Pedru in su Divinu Artare
àzis promissu, sempre bos ‘e amare.

Chimbant’annos de vida in unione,
paris dae sa die àzis passadu,
Antoni, forte che unu leone,
pro Chicca onzi tempesta às’afrontadu;
unu nidu faghide a cumone,
ue b’azis tres fizos generadu,
cun educatzione, cun rispettu
e amore benevole affettu.

Tanta forza tenzedas da s’aera
comente a Lindoro cun Clicera
sos nebodes chi àzis, ca sun bonos
àpan dae sa sorte riccos donos,
e bois cun amore e fide tanta,
campedas paris, àteros chimbanta.

Bolotana, 20-02-2010