A suor Faustina
di Sarbadore Enne

Fatu apo su mediu e manera
finas ch’a cussa punta so torradu
e de nou a Maria ap’intonadu
una mi’acorada preghiera,
e apo nadu a issa paghe vera
de dar’a tottu cantu su criadu,
ca de sa paghe de Nostra Sinnora
bisonzu ‘nde tenimos a donz’ora.

Li apo nadu: “Azuala sa zente,
beneighe sas animas mischinas”.
Cherzo c’azuet d’onzi suferente,
chi non apant bisonzu ‘e meighina
e i su Deus Nostru Onnipotente,
cun tottu cantas sas Forzas Divinas
e de su Chelu sos Santos mazores
cunvertant a mannose minores.

E cantas cosas narrer li cheria
a cussa Santa subra sa collina
in onore de Suora Faustina
e de sa mama, titia Maria,
cara e rispettada che bighina,
ch’est diventada Santa sende ia,
e oe Faustina t’asseguro
chi prego finz’a issa cantu duro.

Ti cunfrimmo ch’istadu ‘nde so grattu
de tottu sos elogios chi m’as fattu.

Bolotana, 06.09.2009