|  
           A 
            su Poeta Renzo Rosa 
            di Giuseppe Concas 
           Prima ringraziadu appo a Luisi 
            dae cando connutu appo a tie 
            e meda piaghere a fatu a mie 
            de precisu mi a nadu sughi fisi. 
          C’ais valore in sas b’ideas 
            dand’a d’onzunu una risposta distinta 
            ti ses allenadu in pista istrinta 
            as mezu onu, ma menzus l’impreas. 
           As bonu su rifressu e sa grinta 
            caminas, no nd’esistin curvas feas 
            ca comente cheres ti la leas 
            siad’in prima o siad’in quinta. 
          Deo prima za mi difendia 
            finas unu bravinu curridore, 
            como ses cunsumande su motore 
            and’abellu sa machina mia. 
           Arrivo prima cun sa fantasia 
            fadigo pagu, e pagu e su suore 
            in sa vida ma dadu calore 
            sa passione de sa poesia. 
          Chi dedico cun’affettu e cun’amore 
            a sos chi tenzo in vera simpatia 
            unu ses tue, e in sa cumpanzia 
            ses che i sos chi connosco dae minore. 
           Renzo atesu che mantenzo ebia 
            su faularzu ei su traitore 
            s’ispergiuru, ca er zero su valore, 
            e sa lista de pessima zenia. 
          Prima e arrivare sa segunda tua 
            appo rispostu pro s’amore e Deu 
            a Contine pro s’argumentu feu, 
            senza sensu e sa mente sua, 
           Cominza male, peus a finidu 
            no b’ha drita una riga ona  
            lontanu, lontanu e s’elicona 
            nudda mama naturu lu ha nutridu. 
          Ma comente a s’essere atrividu 
            a nos dare cussizu a sa caffona 
            ded’essere sa billella ‘e cussa zona 
            o es mesu, o in su totu partidu. 
           Como Rosa mi devo dispedire 
            ca mi ch’es faghinde tarda s’ora 
            e unu saludu caru rezzi ancora 
            e in bene no siada s’avenire. 
          Bolotana, 16-09-2008  |