A sa luna
de Elettra Vidili

A tie Luna su consolu pedo
pro custas dies da’ irmentigare
ca nudda tenzo e mi nde birgonzare,
isetadu apo una vida ‘e dulcura
ma sos bisos andados sun a fura
e su coro ’oidadu a tie tzedo.

Ninnami Tue comente una fiza,
cantami mutos de paghe e amore,
mustrami ‘e chelu totu su lugore
cun sas istellas risulanas puru,
cantade umpare pro me, duru duru
e totu m’at a parrer meraviza .

Torrare cherzo, da’ nou a cantare
durches cantones de sa pitzinnia
cando dromindemi cun s’anninia,
sos ojos m’aberiat s’avreschida
faghindemi su sole ‘e dromischida;
fintzas a poder torra abaidare.

E bida dae nou custu mundu
chi privadu non siat de foghile,
simbulu ‘e vida nobile e tzivile
chi regnaiat tando in dogni domo,
non domos fritas che sas dei como
chi paren sian de s’inferru in fundu.

Secondo Premio “Santa Barbara“ Silius - Premiazione 4/12/2014