A s’umbra de su chercu
di Gian Piero Agotzi

A s‘umbra de su chercu seculare
in bona paghe e in armonia
teninde una cara cumpannia
bivet s‘ispidda e s‘armutu, umpare.

In sos rampos largos e arrodados
cantan a die manna sos puzones
allogandebi nios a masones
a manera de veros bighinados.

Bi merian, in istios solianos
amas e tazos in chirca ‘e friscura,
in igerros pro lande e pro pastura
porcos, e sirbones prus fittianos .

In custa parte minore ‘e su mundu
biven tottu in cuncordia perfetta,
sa paghe e s‘amore est sa retzetta
paris cun su rispettu prus profundu.

Sutta su chercu, chitto l‘han cumpresu
su mannu sabiore ‘e sa natura,
non bintrat politica o cultura
ma su biver umpare andat difesu.

Proite, si tziviles sun sos logos
e sas terras bundantes de laore,
brigan pro sa greze o su colore
sos biancos, sos nieddos e sos grogos?

Non podet esser, pedde o sambenadu,
ne s‘istoria o sa religione
causa d‘eterna divisione,
sa gherra de istadu cun istadu.

Si paris sun sos didos de sa manu
e fortza retzin tando, cun s‘unione,
gasie cun sos benes a cumone
chirchet salude e gosu su cristianu.

Tzessen gherras, odios e tristura
nascat fide e amistade in sa zente.
Sun bellas peraulas, ma comente?
Est fatzile, sighinde sa natura!

Iscanu,11-9-2001