A Mario Urru
de Antonio Monni

Marieddu Urru, supra a s’ozastru
Bodhende ulia a s’aferra aferra
Sentze echilibbriu, ses un impiastru
Ruttu che ses palas a terra.

Ca sunt traitoras, cussas iscalas
Che ses finidu, in s’ispidale
Cun sas fraturas, in s’ischinale
Poite ses ruttu, male de palas.

Ma carchi santu, deus si du paghet
L’ischit ca tenes, su coro bonu
Ringratzia meda, e abarra pronu.
Custu miraculu, chi Deus ti faghet

Ti salvet Mariu,dae onzi male
Ti mustret semper, sa zusta meta;
ses un amigu e ses poeta;
solu una cosa, naro in finale:

a s’isfortuna bae in ora mala!
Custu est su tempus de su Nadale
Si propiu deves, usare s’iscala
Assiguradi chi siat musicale.

Si as postu a parte,carchi buttiglia
Finit su tempus de l’imbetzare
Custu est su tempus bonu a festare
In paghe e amore cun sa famiglia.

Cun sos amigos festa cuntentu
E pone a currere sa cuba ‘e chentu.

Roma su 19 de Nadale 2019