Pro sa morte de “Montanaru”
di Costantino Longu

Sonadu at a luttu sa campana
in sas alturas de su Gennargentu;
su sou tristu e luttuosu lamentu
totu sos sardos iscultadu l’ana,

proite ch’a dogn’adde pius lontana
su rintoccu leadu che at su entu:
resone tenet s’in custu momentu
est pianghinde sa zente isolana.

Mortu est su poeta “Montanaru”
paret chi siat nende cussu brunzu
cun s’ eco chi si perdet in su monte;

at declinadu sa pensosa fronte,
sa pinna che l’est rutta dae su punzu,
s’armoniosa lira est in imbaru.