In memoria de Remundu Piras
di Costantino Longu

Remundu, in su seculu presente
de te fattu nde amos unu mitu,
ca cun su versu tou isquisitu
troppu li piaghias a sa zente.

Su comitadu mi at postu mente,
occannu puru t’ at fattu s’invitu,
ca devias cantare in custu situ
ma, ite pena, ses restadu assente.

Pro sa notte de s’undighi de maggiu
in onore de Bachis e Sidore
ammittidu aias a sa gara;

as torradu su nò, ma de passaggiu
lu creimis su male: ite dolore!
Invece preparada fit sa bara.

====

Sunu già chimbant’ annos e piusu,
dae sende ancora giovaneddu,
chi cun Anton’ Andria e cun Cubeddu
t’amos connotu de sos palcos susu.

Sa poesia ponias in usu
cun cuddu tou magicu faeddu;
esseres in Mularza o in Casteddu
tue mai su populu as delusu.

T’amos intesu puru cun Testoni,
cun Farina, cun Sassu e cun Pitanu:
totu t’istimaiana, Remundu.

Cando bi cantaizis cun Tucconi,
soloso totos duos manu manu
non bi fidi né primmu né segundu.

Bolotana 1978