////////////////////////

Tàtari, cunferèntzia - dibatidu pro “Sa die de sa Sardigna”

//////////////////////////

Ocannu puru s’Assòtziu culturale “Pro no ismentigare” cun s’agiudu de sa Regione sarda, at afestadu, cun una Cunferèntzia- dibatidu , “ Sa die de sa Sardigna” o comente la cramat Prof. Frantziscu Casula “ Sa Festa natzionale de sos sardos”. Sa die de sa Sardigna, est istada istituida cun sa lege n. 44, su 14 de cabudanni de su 1993 pro ammentare sa “dispidida” o comente narat calecunu sa “ giagarada” de sos piemontesos dae Casteddu, su 28 de abrile de su 1794 e dae àteros logos de Sardigna. Chenàbura 3 de maju, in s’Aula Magna de s’iscola I.T.I. G. Maria Angioy in Tàtari, propiu Frantziscu Casula at tentu una relata subra de unu pessonazu de importu de s’istòria nostra, “ Frantziscu Innassiu Mannu, su cantore de sas rebellias contra a sos feudatàrios, in sos annos de sa revolutzione sarda, natzionale e antifeudale a s’acabu de su setighentos”, custu est su tìtulu de sa relata. Ant abbertu s’atopu su coru “ Piccole note” cumpostu dae pitzinnos de edade dae sos 3 a sos 13 annos, chi ant cantadu in sardu unas cantas cantones, intre sas cales propiu s’innu deFrantziscu Innàssiu Mannu. A pustis de su saludu e de sa presentada de s’atopu, dae parte de sa Presidente de s’Assòtziu, Caderina Pitzolu, su moderadore, Cristianu Sabino at faeddadu de cussu periudu istoricu comente introduida a relata de Prof. Casula,chi at comintzadu dende unas cantas informatziones biogràficas de F.I. Mannu, e at faeddadu de totu su chi pertocat s’innu, tradutziones, editziones e artistas chi l’ant musicadu e cantadu. In sa sighida de sa relata est andadu a fundu in s’isàminu de su testu de s’innu, iscritu dae su magistradu otieresu, tituladu “ Su patriotu sardu contra a sos feudatàrios” , pius connotu comente “Procurade de moderare, barones sa tirannia”. At ispiegadu,a fine, totu sos passazos e sos sinnificos, fatende riferimentos a sa vida sotziale, a sos fatos istòricos e a pessonazos de importu comente Giuanne Maria Angioy, Cilloco, Muroni e àteros, totu protagonistas in bonu o in malu de sos ultimos vint’annos de su setighentos, ca b’at de nàrrere chi si non si connoschet bene s’istòria de cussos tempos, meda de su chi narat cuss’innu non podet èssere cumpresu bene. At faeddadu in limba sarda e l’at fatu a primore, est a nàrrere, cun craresa in su faeddare e in sos cuntzetos e massimu a totu cun onestade intelletuale, gasi comente deghet a un’istoricu sèriu e fintzas pro custu est istadu pretziadu dae sa zente chi at iscultadu cun atintzione e a finitia l’at fatu paritzas preguntas. At tancadu sa serada, su coru polifonicu “ Amici del canto sardo” chi at cantadu unas cantas cantones de sa traditzione sarda, a s’acabu su mastru chi dirizit su coru, Tore Bulla at cumbidadu su pubblicu a cantare paris a su coru sa torrada de s’innu, Procurade de moderare barones sa tirannia. Sa zente si nd’est pesada e at cantadu, est istadu unu mamentu bellu chi creo apat tocadu su coro de totus.

Domitilla Mannu
Tàtari 6 de maju de su 2013